"Aanbevelingen voor voor & na de verkiezingen
Stel jezelf een onvoorwaardelijk doel
Vermijd doomscrolling
Neem het perspectief van de andere kant
Praat met en luister naar de andere kant
Creëer gemeenschappen die partijgrenzen overschrijden
Verbeter de ecologische veerkracht in je lokale omgeving
Wees vriendelijk voor jezelf."
Nate Hagens
Een 'talk' van 20 minuten door Nate Hagens, met een 'non-partisan' perspectief op de Amerikaanse verkiezingen, en bij uitbreiding elke verkiezing wereldwijd.
Beste lezers en volgers van A Biosphere Project,
Ik had eigenlijk een andere Mijmering gepland voor dit weekend met filosoof Ervin László als gast, maar ik heb besloten om last-minute het woord te geven aan Nate Hagens.
Nate Hagens is een expert inzake de metacrisis waar we ons in bevinden, en waar de klimaat- en biodiversitetscrisis een deel van is.
In zijn podcast ‘The Great Simplification’, waar ik ook al naar verwees in de vorige blogpost ‘Wat te doen? (Reprise)’, heeft Nate Hagens gesprekken met de grote geesten der aarde over alle aspecten van die ongelofelijk complexe metacrisis waar we doorheen gaan.
Hij geeft veel aandacht aan het probleem energie, en aan de manier waarop onze industriële beschaving letterlijk blind is voor de mate waarin we afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen, reden waarom we er niet in slagen om zelfs maar een minuscuul beetje te minderen met dat verbruik van fossiele brandstoffen, ondanks de enorme toename van ‘herbouwbare energie’ (windmolens en zonnepanelen zijn niet ‘hernieuwbaar’, wel ‘herbouwbaar’, en er is eigenlijk niet zoiets als ‘groene energie’ - elke vorm van energiewinning verbruikt een stukje aarde, en heeft een effect op ons ecosysteem).
Maar Nate Hagens is geen doemdenker: hij vertelt ons een heel erg goed onderbouwd verhaal over hoe alles onherroepelijk veel ‘eenvoudiger’ zal worden in de toekomst (vandaar de naam ’The Great Simplification’), omdat we onze manier van leven drastisch zullen moeten vereenvoudigen als we willen overleven. Maar die meer eenvoudige wereld zal mogelijk ook veel aangenamer worden om in te leven.
Maar ik wil het nu eigenlijk niet zozeer over de podcast van 'The Great Simplification’ hebben, maar eerder over dit bericht dat Nate net heeft gepost op zijn tweede YouTube kanaal, genaamd ‘Frankly’, naar aanleiding van de verkiezingen in de VS die komende dinsdag 5 november plaatsvinden.
Het is een korte ‘talk’ van zo’n 20 minuten, waarin Nate een ‘non-partisan’ visie geeft op die komende verkiezingen, die plaatsvinden in een sfeer van nooit geziene polarisering en angst voor gewelddadige escalatie van die polarisering.
Eerder dan één van de twee ‘kampen’ af te schilderen als dé boosdoener, doet Nate een oproep om te zoeken naar wat ons verenigt eerder dan naar wat ons verdeelt. Voorwaar een belangrijke boodschap, die ook voor ons in Europa van groot belang is: ook hier neemt de polarisering van onze samenleving hand over hand toe.
Maar naast die oproep tot dialoog en wederzijds respect, is het ook een vlijmscherpe analyse van de manier waarop geen van beide politieke partijen in de VS iets wezenlijks doet als antwoord op de existentiële ecologische metacrisis waar we ons in bevinden. En ook dat geldt evengoed voor Europa: geen enkele partij heeft een antwoord op de convergentie van ecologische crisissen die steeds extremere vormen aanneemt en een bedreiging vormt niet enkel voor ons eigen voortbestaan, maar voor het voortbestaan van alle complex leven op deze planeet. Alle indicatoren staan op donkerrood, maar geen enkele politieke partij kan, mag of wil vertellen waar het op staat (ook niet de groene partijen), mogelijk ook omdat een heel groot deel van de bevolking dat nog steeds niet wil horen.
Maar voor Nate is dat allemaal geen reden om bij de pakken te gaan zitten: hij somt een hele reeks dingen op die iedereen kan beginnen doen, ongeacht wie deze verkiezingen wint, en dat geldt evenzeer voor iedereen in eender welk ander deel van de wereld. Hij moedigt ons aan om in onze eigen kring te beginnen met het vormen van gemeenschap, met het stellen van haalbare concrete doelen, met het beginnen van verbindende communicatie met buren die voor ‘de andere kant’ hebben gestemd, met het proberen aanvoelen van andere standpunten dan de eigen visie, met het onverwijld beginnen inzetten voor ecologisch herstel op lokaal niveau, te beginnen met waar jij woont.
Allemaal aanbevelingen die ik ook al heb gedaan, onder andere in de recente post ‘Wat te doen? (Reprise)’. En die aanmoediging om niet toe te geven aan moedeloosheid of pessimisme wordt steeds belangrijker. Nee, het ziet er niet naar uit dat het politieke bestel zoals we dat nu kennen in staat zal zijn het schip te keren, maar dat betekent niet dat er niets kan gebeuren. We moeten allemaal onze daadkracht terug vinden, het geloof in eigen kunnen, het vertrouwen dat er ook grotere krachten aan het werk zijn die in het voordeel spelen van degenen die werken voor een nieuwe wereld, hoe moeilijk dat nu soms ook lijkt om te geloven. Iedereen wordt uitgenodigd om mee te doen, op welke schaal en op welke manier dan ook. Het bouwen van gemeenschap van onderuit, zonder mee te gaan in de polarisering, de haat, de wanhoop of het pessimisme, is de uitdaging waar we voorstaan. Het bouwen van gemeenschap om ons bewustzijn naar een nieuw niveau te tillen, en ons gewaarzijn uit te breiden op een manier die ons als vanzelfsprekend zal motiveren om de mouwen op te stropen en mee te werken aan een nieuwe wereld. We moeten niet op de politici wachten, ongeacht wie er wint.
Mogelijk zal de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen al bekend zijn als jij dit leest of deze video bekijkt. Maar het zal daarom dus niet minder relevant of urgent worden. Want ongeacht wie er gewonnen heeft, zal het aan ons zijn. We, the People. Er gaat niemand zijn die het in onze plaats zal doen.
Ik zou dus nog eens van harte deze mooie en erg inspirerende boodschap van Nate Hagens willen aanbevelen. En ik zou ook nog eens willen vragen om deze boodschap ter harte te nemen: probeer in je eigen kring dingen in beweging te brengen, polarisering te overkomen, wantrouwen te beantwoorden met dialoog, en ook dit voor ogen te houden: we beginnen aan een ‘dringend honderdjarig project’ (zie de vorige blogpost ‘Wat te doen? (Reprise)’, en we mogen ons op geen enkel moment laten ontmoedigen. Het wordt een werk van lange adem, en ook een werk dat zal voortgezet worden door onze kinderen, hun kinderen en hun kleinkinderen. Maar het doel is de moeite waard: een leefbare planeet voor onze nakomelingen en voor alle levensvormen waarmee we de planeet delen.
Bedankt voor het lezen, tot de volgende aflevering,
Het ga jullie goed,
Filip
